Επιστολή Προέδρου Ολομέλειας Δικηγορικών Συλλόγων Β. Αλεξανδρή προς υπουργούς Οικονομικών & Δικαιοσύνης για ανάκληση της απόφασης αναστολής της αναγκαστικής εκτέλεσης

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

                             ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                                          2/10/2015

Την άμεση ανάκληση της υπουργικής απόφασης με την οποία αναστέλλεται για τρίτη φορά μέσα σε 4 μήνες κάθε πρόοδος στη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων, ζητεί με επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτο και Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλο, ο Πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Βασίλειος Αλεξανδρής.

Όπως επισημαίνεται στην επιστολή, μαζί με την νομοθετική αναστολή σωρείας διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας μέχρι τέλος του έτους, έχει «παγώσει» κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης από αρχές Ιουλίου 2015 μέχρι και 31.10.2015, με άδηλο το μέλλον της τυχόν παράτασης και για μετά το άνω χρονικό σημείο.

Ο κ. Αλεξανδρής επισημαίνει στην επιστολή ότι με τον τρόπο αυτό το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας((άρθρ. 20 παρ.1 Σ75/86) και το άρθρο 6 παρ.1 της Σύμβασης ΕΣΔΑ), που κατοχυρώνεται τόσο στο Σύνταγμα όσο και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το διαρκές «πάγωμα» κάθε διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, τονίζεται στην επιστολή, «ενισχύει επίσης τους κακοπληρωτές και τους στρεψόδικους διαδίκους, θίγει καίρια συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, που προσδοκούν-κατόπιν δικαστικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί υπέρ τους- να λάβουν τα άκρως αναγκαία προς το ζην (πχ. διατροφές γονέων ανηλίκων, που έχουν την επιμέλειά τους, εργαζομένους που δεν έχουν λάβει μισθούς τους και δεδουλευμένα τους κλπ).

Θεωρούμε ότι πρέπει άμεσα να ανακληθεί η άνω Υπουργική Απόφαση και να αποκατασταθεί η συνταγματική έννομη τάξη, ώστε να ανταποκριθούμε στις επιταγές του Κράτος Δικαίου και όχι, όπως δίδεται η εντύπωση, να καθιστάμεθα  όργανα των Τραπεζικών Ιδρυμάτων, που προφανώς λόγω των τραπεζικών περιορισμών έχουν έννομο συμφέρον από την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση, καταλήγει η επιστολή.