Αρθρο- Ημερησία 23/1/2016
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ
Εξοντώνουν οικονομικά το δικηγορικό σώμα
Οι επιστήμονες-ελεύθεροι επαγγελματίες και ειδικότερα το δικηγορικό σώμα εξέφρασαν εξ αρχής δημόσια την άποψη ότι το επίμαχο προσχέδιο για το ασφαλιστικό καταστρατηγεί τους θεσμούς της κοινωνικής ασφάλισης, μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ή να μη θέλει να αντιληφθεί την οικονομικο-κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και τους αριθμούς.
Ενδεικτικώς σημειώνω ότι στις φορολογικές επιβαρύνσεις των δικηγόρων που τα τελευταία χρόνια αυξάνονται συνεχώς και δραστικά (λ.χ. 26%-29% φόρος), προστίθεται (μόνον) για τις ασφαλιστικές εισφορές:
α) Ποσό 2.823,8 ευρώ σ’ εκείνον που έχει ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ. Ας σημειωθεί ότι το ίδιο ποσό οφείλει να καταβάλει και ο δικηγόρος με ετήσιο εισόδημα 0 και από την πρώτη μέρα εγγραφής του στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο.
β) Ποσό 3.965 ευρώ σ’ εκείνον που έχει ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ.
γ) Ποσό 5.887,5 ευρώ σ’ εκείνον που έχει ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ. Τα ποσά αυτά δεν είναι απλώς κάποιοι αριθμοί σε ένα χαρτί. Είναι η απόδειξη της λανθασμένης -ανεδαφικής, άδικης και ανορθολογικής- σύλληψης του προτεινόμενου ασφαλιστικού συστήματος, που, αν ισχύσει, θα οδηγήσει σε επαγγελματικό αδιέξοδο τους συναδέλφους, ενώ μια μεγάλη μερίδα αυτών θα καταφύγει στη λύση της πρόωρης συνταξιοδότησης.
Αντί απάντησης, εξαγγέλλεται γενικώς και αορίστως ότι η κυβέρνηση είναι ανοιχτή στον διάλογο.
Όμως, μια πρόταση μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που δεν συνοδεύεται από αναλογιστική μελέτη και ποσοτικοποίηση, που χαρακτηρίζεται από μη ανταποδοτικότητα και από αντιπαραγωγικότητα, δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρά αντικείμενο διαλόγου, αφού στερείται -ήδη επί της αρχής- βασικών προϋποθέσεων.
Ερωτώ: Υπάρχουν υπολογισμένες προβλέψεις για τις ασφαλιστικές εισφορές; Ελήφθησαν υπόψη συγκεκριμένα στοιχεία και ποια είναι αυτά; Συνεκτιμάται η εισφοροδοτική ικανότητα; Λαμβάνεται πρόνοια για ρήτρα ανεπαρκούς φορολογητέου εισοδήματος;
Κι επιπλέον ένας «διάλογος» που συνοδεύεται με άστοχες αναφορές σε ταξικές διακρίσεις δεν ξεκινά καλά. Στο σημείο αυτό τίθεται το ερώτημα.
Σε ποια τάξη «προνομιούχων» ανήκουν οι νέοι δικηγόροι με μηδενικό εισόδημα ή με εισόδημα έως 10.000 ή έως 15.000 ευρώ; Σε ποια «ταξική διαστρωμάτωση» ανήκουν οι άνω της πενταετίας δικηγόροι, που την τελευταία πενταετία της βαθιάς οικονομικής κρίσης, αγωνίζονται καθημερινά για την επαγγελματική τους υπόσταση και διαβίωση;
Πόσο θα «βοηθήσει» η οικονομική τους εξόντωση -ή ακόμη και η ποινική τους δίωξη για μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών- την ανάπτυξη της οικονομίας και την απασχόληση;
Το δικηγορικό σώμα πιστεύει στους κανόνες του διαλόγου, με στοιχεία και επιχειρήματα. Αγωνίζεται σθεναρά και σοβαρά για τη διαμόρφωση ενός δίκαιου και ορθολογικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Αρθρο Επένδυση
Η επίμαχη πρόταση είναι ατελής, άδικη και ανορθολογική
Η διαμόρφωση ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης αφορά κάθε πολίτης, κάθε επιστήμονα – επαγγελματία, κάθε δικηγόρο που είτε ξεκινά τώρα την άσκηση του επαγγέλματός του είτε βρίσκεται σε οιοδήποτε σημείο της επαγγελματικής του διαδρομής.
Ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, το δικηγορικό σώμα να δει με ιδιαίτερη προσοχή το κυβερνητικό προσχέδιο, προσπαθώντας να κατανοήσει τις προτεινόμενες ρυθμίσεις και τις εντεύθεν ανακύπτουσες συνέπειες.
Η κατηγορηματική αντίθεσή του, την οποία με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα εκφράζει, είναι αποτέλεσμα μιας θλιβερής διαπίστωσης: Η επίμαχη πρόταση είναι ατελής, άδικη και ανορθολογική.
Ειδικότερα, παραγνωρίζει θεμελιώδεις αρχές της κοινωνικής ασφάλισης, δεν συνοδεύεται από αναλογιστική μελέτη και πρόβλεψη αποτελεσμάτων, υπονομεύει την απασχόληση και την ανάπτυξη, παραβλέπει ότι πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι.
Εξ αρχής υπογραμμίσαμε ότι: Η προτεινόμενη ασφαλιστική επιβάρυνση, που φτάνει στο 38,45% του εισοδήματος, σε συνδυασμό με τις λοιπές φορολογικές επιβαρύνσεις (όπως φόρος 26% από το πρώτο ευρώ, που αναμένεται να αυξηθεί σε 29% τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ, ειδική εισφορά αλληλεγγύης κλιμακούμενη από 0,7% έως 8%) καθώς και την προκαταβολή φόρου, υπερβαίνει τα ακραία συνταγματικά όρια.
Οι εν λόγω επιβαρύνσεις ισοδυναμούν – αθροιστικά – με δήμευση του εισοδήματος, αποστερώντας τα αναγκαία, αξιοπρεπή και ανάλογα προς την εργασία μέσα διαβίωσης του ελεύθερου επαγγελματία – δικηγόρου.
Παραθέτοντας τεκμηριωμένα στοιχεία, αναφέραμε ότι η τυχόν εφαρμογή του νέου συστήματος:
α) Θα εξωθήσει σε πρόωρη συνταξιοδότηση περίπου 3.500 δικηγόρους, με αποτέλεσμα τη μείωση των εισροών και την αύξηση των δαπανών.
β) Θα προκαλέσει δραστική αύξηση των ανείσπρακτων οφειλών
γ) Θα οδηγήσει σε επαγγελματικό αδιέξοδο ανθρώπους που αγωνίζονται να σταθούν όρθιοι και να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Η οδυνηρή αυτή πραγματικότητα φαίνεται, όμως, να είναι αδιάφορη, τουλάχιστον, προς το παρόν. Ο δε ουσιαστικός διάλογος, ανύπαρκτος.
Δεν μπορώ, όμως, να μη ρωτήσω τους αρμόδιους φορείς: Πόσο δίκαιο και ορθολογικό είναι ένα σύστημα που οδηγεί σε οικονομική εξόντωση την πλειονότητα ενός επιστημονικού – επαγγελματικού κλάδου; Που δεν λαμβάνει υπόψη του την ανταποδοτικότητα και την παραγωγικότητα; Που δεν συνεκτιμά την εισφοροδοτική ικανότητα; Που δεν θεμελιώνεται σε ειδικές μελέτες, ποσοτικοποιήσεις και εμπεριστατωμένα στοιχεία;
Είναι ευνόητο ότι, με τόσες ελλείπουσες προϋποθέσεις, το προτεινόμενο σύστημα είναι πλήρως αναξιόπιστο και ακολούθως μη βιώσιμο.